Dubbelinterview Stallaert - Meynen
Stripelmagazine en De Stripspeciaalzaak hadden een interview met Dirk Stallaert en Erik Meynen over ondermeer hun gezamenlijke projecten en de toekomst.
© foto: Kurt Morissens
Het interview is zowel op de site van Stripeljee als op die van De Stripspeciaalzaak na te lezen, en is nagenoeg hetzelfde op de afbeeldingen na.
© foto: Kurt Morissens
posted by a2e2i @ 11:57
1 Comments:
At 11:25 p.m.,
Anoniem said…
Leuk interview. Je ziet duidelijk dat Dirk een manouvre maakt met Erik. Erik neemt teveel opdrachten aan want bij Vandersteen mag de telefoon niet eens gaan en Peter moet dan de goeie scenario's afromen. Zoek een snellere scenarist en een marketing manager en schei uit met kortverhalen, want Dirk tekent zich te blubber en Morjaeu ook. Daarom wordt de stijl ook zo opgeblazen. Je hebt niet eens zicht meer op wat je maakt. Dat heet retrospectief. Daarna heb je een analist nodig die alles eindelijk beoordeelt op de merites en dan pas komt er schot in de techniek.
Ik vind ook dat Suske en Wiske geen imitatie zijn. Ik geloof best dat je ziet dat er potlood achter zit en dan pen, of alleen pen, of twee keer voor en achter, of een detaillist heeft daarna eroverheen gepiemeld. Dan kun je dat namaken. Maar als je teksten niet meer sappig zijn en het verhaal is alweer gekortwiekt dan loopt het te snel af. Ik weet dat bij S&W eigenlijk alles achter mekaar doorloopt. Als we in een nieuwe scene komen is dat hooguit omdat we zo denken, discreet, van..hup ! en nu daarnaartoe.
Wat je kunt imiteren is dat je het kent, en denkt, dat moet ik nou zó uitvoeren, of tekenen. Dan blijft er rust in het verhaal. Dat voel je, als je verloop hebt. Het is geen satire en ook geen banale karaktershow. Als de karakters gaandeweg verlopen, en het gaat de goeie kant op, nou ja. Ik vind dat als Lambik altijd dit zegt, waarom moet dat dan nog eens. Hij is gewoon de aangewezen persoon om een verhaalstap te doen en het betreffende karakter neemt dan vrij passief de betreffende tekst aan. De tekst heeft juist functie in het verhaal, is er niet zomaar. Wel beeldt dat personage op zijn specifieke manier de verhaalstap uit, en de zienswijze of benadering moet slaan op de situatie en niet weer terug op Lambik's karakter. Want dat gaat loopen en dan wordt een personage twee of drie keer zichzelf en dus is-tie GEK.
Ook Suske en Wiske zijn vaak overbetrokken bij een situatie en nemen een volwassen houding aan, of moeten teveel overbruggen. Zoek voor zo'n brug een veiliger houding, dus tante roept: terugkomen, of ze slaan de armen om mekaar heen en dan zegt Wiske wijselijk: wegwezen. Het zijn maar kinderen, al zien ze er ouder uit. Niet ieder karakter is maar geschikt om een bepaalde actie of move te ondernemen. Schat dat van te voren in en laat de stap weg of bundel de groep zodra er gevaar op de loer ligt.
Verder zie je tussen de teksten al de ouwerwetse coherentie. Ze zijn allemaal ergens mee bezig en dan is dat spektakel waar ze aan deelnemen nog eens ergens vastgelegd, nl. in de beleving van de hoofdfiguren. En die wordt uitgesproken als tekst. De figuren hebben een NORM, en die bepaalt voornamelijk de SFEER. Hoeveel ernst kan ik niet relativeren door iemand of een situatie af te maken, kort te sluiten door er satire overheen te gooien, die maakt dat af, sluit de kaart en we kunnen op reis.
Is een kikse stijl, die Stallaert met die frituur. Ik denk wel dat je Suske en Wiske ietsje die kant op kunt tekenen, maar dan veranderen dus wel de items naar mondain. Dan moet je aleen nog stadsverhalen krijgen, want het ligt echt wel daarin. Ik vind ook dat jonge lezers veel "kwebbelen" maar weinig verhaalvoorstellen indienen. Als je dan zo nodig moet spammen op het forum waarom zet je er dan niet bij waar het over moet gaan. Ze zijn bij Vandersteen toch niet zó beroerd...
Een reactie posten
<< Home